MIĘKKOŚĆ ULGI

Z korytarzyka
ciepłe światło żarówki
wcina się w cień pokoju
obudziły się ptaki
śpiewem
spoglądam znad poduszki
wsłuchana w radio budzik
szemrzący z przyzwyczajenia
policzek przygniata
miękkość zwiniętego jaśka
przez zmrużone powieki
upewniam się
że nic nie muszę
moje życie
nie ginie w męce
ciało rozkoszuje się
ulgą istnienia
nie spodziewałam się tego
ale to jest naprawdę

31.05.2020r.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.

Translate »