POWIERZCHNIA CZASU – SURFACE OF TIME

POWIERZCHNIA CZASU
Powierzchnia czasu
niezmieniona
rozciągnięta
między początkiem
pamięci a teraz
za daleko
by sięgnąć tam ręką
wszystko zapisane
niezliczoną ilością cyfr
otula mnie
szczelnie skórą
pozornie nieruchome
otoczenie
przesuwa się jak film
powierzchnia czasu
narasta
do kresu światła

SURFACE OF TIME
The surface of time
unchanged
stretching
between the beginning
of memory and now
too far
to reach by hand
everything recorded
with a countless number of digits
it enfolds me
tightly with skin
seemingly immovable
surrounding
slides like a movie
the surface of time
is growing
until the end of light

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.

Translate »