Magdalena Ficowska-Łuszczek – poetka, dziewczyna z okładek pism minionych lat.
Urodzona w Warszawie, dziesięć lat mieszkała i tworzyła w Zakopanem. Członek Związku Literatów Polskich, laureatka ogólnopolskich konkursów poetyckich, trzykrotna stypendystka Ministerstwa kultury i Sztuki. Debiutowała w 1977 r. – w tygodniku studenckim „ITD”, publikowała wiersze w prasie literackiej : w”Kulturze”, „Literaturze”, „Odrze”,”Poezji”, „Nowym Wyrazie” oraz „Katoliku”, „Dunajcu”, „Gazecie Krakowskiej”, a także w „Świerszczyku” i „Płomyczku”. Ukazały się jej tomiki poezji : „Serce się powtarza” – Nowy Sącz 1984 r., ”Wzburzony sen” – Wydawnictwo Literackie w Krakowie 1987 r., ”Nefertari – obłok pyłu na drodze” -Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 1999 r., „Na podobieństwo swoje” – Warszawa 2000 r., „Urwisko”-Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2006 r., „Zaklinanie szczęścia” – Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2010 r., „Gniew motyla” -Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2014 r., „ Jak Feniks z popiołów” – Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2017 r.,”Wiersze Wybrane SELECTED POEMS” – Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2017r.,”Rajski ptak”- Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2018r., „Wilki”- Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2019r., „Anielica”- Wydawnictwo Miniatura w Krakowie 2019r.
Wydała też baśnie i wiersze dla dzieci : „Tatrzańskie Opowieści” – wydawnictwo Elgros w Warszawie 1999 r., „Wielka wróżka”- Toruń 1993 r., „Orzeszek” -wydawnictwo Elgros w Warszawie 1999 r., „Powrót Wielkiej Wróżki” – wydawnictwo Elgros w Warszawie 2000 r. Od 1991 r.
Współpracowała z redakcją Literacką 2 Programu Polskiego Radia jako autorka słuchowisk i miniatur poetyckich. W 1997 r. Została zaliczona przez paryskie wydawnictwo TEMOINS w poczet czterdziestu czterech czołowych współczesnych poetów polskich – wiersze Magdaleny Ficowskiej-Łuszczek opublikowano w wydanej we Francji „Antologii poezji polskiej 1975- 1990” obok utworów Czesława Miłosza i Wisławy Szymborskiej.
W Bułgarii w „Antologii nowej polskiej poezji” z 2006 r. Borysa Dankowa umieszczono jej wiersze.
W Polsce umieszczono Poetkę w leksykonie Lesława Bartelskiego „Polscy pisarze współcześni 1939-1991”, Wyd. Naukowe PWN oraz w „Antologii Tysiąclecia – Poezja Polska” Aleksandra Nawrockiego, wyd. IBIS, 2002r. Tomiki Magdaleny Ficowskiej – Łuszczek znajdują się w Bibliotece Nobla w Sztokholmie i w Bibliotece Papieskiej w Watykanie.
Przedmowa do Tomiku „Jak Feniks z popiołów”
„Jak Feniks z popiołów” to jest mój najnowszy tomik, zupełnie inny niż poprzednie. Każdy mój tomik wierszy jest odmienny, bo to jest moje życie, a moje życie się zmienia. W jego pierwszej części opowiadam o wyroku śmierci w męczarniach – ze strony lekarzy, którzy nie umieli pomóc mi w straszliwym nadciśnieniu, o ludziach, których satysfakcjonowało, że to oni są lepsi, a ta Magdalena – może za karę za swoje bezczelne piękno musi mieć gorzej. Tak łatwo mogli ją wyeliminować z konkurencji – nie udzielając pomocy. I to ku zadowoleniu wielu – działało. Magdalena ratowała sobie życie klęcząc przez 50 lat z głową w sedesie…
Piszę w tym tomiku wierszy o wdzięczności do Pana Jezusa za moje natychmiastowe uzdrowienie w jeden dzień, po mękach umierania przez pół wieku. Męczarniach niekoniecznych, przecież wystarczył jeden sprawiedliwy lekarz – ordynator w szpitalu Grochowskim w Warszawie, który zaordynował lek na nadciśnienie.
I nagle w ten tomik wstępuje coś zupełnie nowego – ja Magdalena Ficowska – Łuszczek, odrodzona dla szczęścia przez moje uzdrowienie. Jak Feniks z popiołów – podniesiona ze zgliszczy, wkracza w moje życie pełną piersią, nieoczekiwanie – miłość najpiękniejsza, pierwsza miłość sprzed kilkudziesięciu lat. Ta miłość wszystko przetrwała, odnalazła mnie, zapukała do moich drzwi i wzięła mnie w ramiona. O tym właśnie są wiersze z ostatniej części tego tomiku.